ბებიას გარდაცვალების შემდეგ თვეები გავიდა, მაგრამ ლუ ვერაფრით შეეჩვია ამ ამბავს. დარდს გულში ინახავს, ვერავის უზიარებს, უჭირს ამაზე ლაპარაკი. ხმას არ იღებს. არასდროს. თუმცა გამუდმებით ფიქრობს მასზე.მერე გარდაცვლილი ბებიასთვის წერილების წერას იწყებს. სწერს იმიტომ, რომ არ დაავიწყდეს. ბოლოს ბებიამ ყავა სთხოვა ნაყინით. მან კი მოატყუა, საფუნთუშეში ყავა აღარ აქვთო, ჩასვლა არ უნდოდა. ახლა ნანობს და წერილში სწერს. სწერს იმაზეც, საუკეთესო მეგობართან საერთოს რომ ვეღარ ნახულობს…