„ოდესღაც რბილ ბალახზე დავრბოდი თურმე“ კაროლინა შუთის მეორე რომანია. ეს არის ისტორია მოგონებებზე, დაკარგვასა და ხელახლა პოვნაზე… მიყრუებული სოფელი ხეების ჩრდილში და დეიდა, რომელიც წარსულზე არ საუბრობს – ეს ის სამყაროა, რომელშიც მაია მოულოდნელად აღმოჩნდება. დედის ნაადრევი სიკვდილი პატარა გოგოსთვის ენის დაკარგვას ნიშნავს – მას არ ესმის დეიდასი, რომელიც დღეიდან მასზე იზრუნებს. სახლშიც ყველაფერი უცხო და უინტერესოა თავის თავში ჩაკეტილი, მარტოსული ობლისთვის.